About

به‌طور کلی در قانون مالیات‌های مستقیم، چهار گروه دربین اشخاصی که مشمول ارائه اظهارنامه عملکرد مالیاتی هستند، قرار می‌گیرند. این افراد را که تمامی اشخاص حقیقی و حقوقی را دربر می‌گیرند عبارتند از:

– تمامی اشخاصی که درحال فعالیت اقتصادی شخصی یا غیر شخصی هستند.
– تمامی اشخاصی که مقیم ایرانند اما فعالیت اقتصادی حقیقی یا حقوقی در خارج از ایران دارند.
– تمامی اشخاصی که در خارج از ایران ساکنند اما فعالیت اقتصادی به شکل حقیقی یا حقوقی در ایران دارند.
– تمامی اشخاص غیر ایرانی که فعالیت اقتصادی در ایران دارند. (مالیات این گروه نسبت به درآمدی است که در ایران کسب می‌کنند)

دقت داشته باشید که افرادی که در این گروه‌ها قرار دارند حتی اگر دربین اشخاص حقیقی یا حقوقی مالیات بر نرخ صفر درصد باشند، مشمول ارائه اظهارنامه عملکرد هستند. همچنین اگر افرادی که فعالیت اقتصادی در غالب شخص حقیقی یا حقوقی دارند اما درآمدی کسب نکرده‌اند نیز باید اظهارنامه مالیاتی خود را ارائه کرده، اما صورت‌های مالی خود را که نشان دهنده عدم فعالیت و نداشتن سود و درآمد است را ارائه کنند.

به این معنا که حتی اگر شما دارای کسب و کاری هستید که آن را برای یک سال  تعطیل کرده‌اید، اما تعطیل شدن آن را به مراکز ذیربط مانند اتحادیه اصناف مرتبط با شغلتان اطلاع نداده‌اید و جواز فعالیت شما همچنان در جریان است موظفید که اظهارنامه مالیاتی خود را ارائه کرده و مستندات موجود مبنی بر تعطیلی کسب و کارتان را تحویل سازمان امور مالیاتی دهید. البته این موارد استثنائی نیز دارند که در ادامه به آ‌نها خواهیم پرداخت.

در قوانین مالیاتی کشور، اشخاص حقیقی و حقوقی در جامعه به دو دسته مشمولین مالیات و معاف از مالیات (غیر مشمول) تقسیم می‌شوند.

ماده ۲ قانون مالیات‌های مستقیم تمامی اشخاص معاف از مالیات را معرفی کرده است. اما درمورد اشخاصی که مشمول مالیات هستند نیز سه گروه به تفکیک در قانون ذکر شده است. به این ترتیب که مشمولین مالیات شامل:

– مشمولین پرداخت مالیات با نرخ مقرر
– مشمولین پرداخت مالیات با نرخ مقطوع
– مشمولین مالیات با نرخ صفر درصد